بسم الله الرحمن الرحیم

و بذکر مولانا صاحب الأمر و العصر عج

چندپاره ها - 1

1- خواستم کلیدواژه های نوشته هایم را طوری تنظیم کنم که ارتباط درونی آنها با هم قابل فهم باشد. ارتباط بین اجزای ابعاد مختلف از یک وجود واحد (هرچند از درون تکه پاره!).

دیدم واژه های موجود در زمینه تعریف سیستمی جوابگو نیست (حداقل واژه هایی که من میشناسم)، چون واژه ها متناسب با ابعاد این وجود واحد نیستند. حالا فکر می کنم که شاید کلیدواژهای عجیب آقا مهدی هم متأثر از همین مسأله باشد.

در سنن النبی هست که حضرت نبی اکرم صلی الله علیه و آله روی وسایل شخصیشان اسم گذاری می نمودند.

اما نسبت واژه سازی با شروع کار چگونه است؟! یعنی آیا می شود از واژه های عاریتی برای تعریف کارها استفاده کرد؟ تا کجا؟!؟



2- درگیر این هستم که جایگاه رضایت والدین در برنامه ها و برنامه ریزیهایم چگونه است؟!؟ و این دو چه نسبتی با هم دارند؟!؟


3- راه جدید آمد... در آن مطلبی بود با عنوان "زندگی مسالمت آمیز در پشت جبهه - یادداشتهایی از سفری کوتاه به مالزی"؛ با خودم گفتم وقتی برای خودت پشت جبهه قائل باشی، یعنی خودت را از جبهه خارج کرده ای، وگرنه همه جا جبهه هست، حتی وقتی می روی خانه، یا میروی به روستایی برای تفریح... آنجا هم مخاطبهایی داری... حتی آنجا که تنهایی، آنجا هم داری روی خودت کار می کنی...


4- بسیج دانشجویی امیرکبیر شماره جدید مجله انعکاس را با موضوع کرسیهای آزاد فکری بیرون آمده.


5- اگر نشریه مهرنامه را ندیده اید(به سردبیری قوچانی!) ...
در شماره اول در صفحه پشت جلدش تبلیغی بود برای نوعی طرح (غیر!)ولایت از طرف موسسه ای (غیر!) امام خمینی(ره).

اللهم عجّ لولیّکَ الفَرَج